Senność. Nadmierny apetyt. Brak energii. Dojadanie po posiłkach słodyczy. Z takimi objawami zgłaszają się do mnie pacjenci. Leczeniem insulinnoporności zajmuję się już wiele lat.
Insulinooporność dotyczy zarówno dorosłych, jak i dzieci. Ten temat jest poruszany coraz częściej w mediach społecznościowych i słusznie. Od wielu lat zauważam, że trafiają do mojej poradni coraz mniejsi pacjenci z tym zaburzeniem, nawet już 8 letnie dzieci. Ten problem może dotyczyć nawet co drugiej dorosłej osoby w Polsce. Nie wykryta i nie leczona prowadzi do wielu problemów zdrowotnych, cukrzycy typu II, chorób układu krążenia, w tym nadciśnienia. Warto dodać, że dieta przy insulinooporności to jeden z najważniejszych elementów terapeutycznych. Insulinooporność często towarzyszy nadwadze i otyłości, a także zespołowi policystycznych jajników czy chorobie Hashimoto.
Insulinooporność przed otyłością, czy na odwrót?
Insulinooporność często wiąże się także z występowaniem otyłości brzusznej, która nasila stan zapalny w całym organizmie. Stan zapalny sprzyja zmianom w naczyniach krwionośnych, w efekcie zwiększając ryzyko chorób układu krążenia. Najczęściej jest tak, że najpierw jest otyłość, w wyniku której powstaje insulinooporność, która z kolei nasila rozwój otyłości. Dlatego insulinnopornością leczy się dietą medyczną.
Jak sprawdzić otyłość brzuszną ?
Otyłość brzuszną łatwo sprawdzić. Bierzemy centymetr i mierzymy obwód w talii. Powody do zmartwienia mają kobiety, u których wynik przekracza 80 cm i mężczyźni, którzy mają ponad 94 cm w pasie. Obwód talii mierzy się w połowie odległości między dolnym brzegiem żeber, a górnym brzegiem grzebienia kości biodrowej.
Takim osobom grozi rozwój zespołu metabolicznego, nie tylko cukrzycy typu 2. Nadciśnienie tętnicze, zaburzenia lipidowe, cukrzyca typu 2 prowadzą do chorób układu sercowo-naczyniowego. Coraz częściej mówi się, że insulinooporność ma związek z chorobami neurodegeneracyjnymi. Ponadto kojarzy się ją z niektórymi nowotworami, na przykładem rakiem jelita grubego. U kobiet zaburza cykl miesiączkowy, wpływa na płodność. Wiąże się z rozwojem zespołu policystycznych jajników, który charakteryzuje się zaburzeniami owulacji i nieregularnymi miesiączkami, a także nadmiarem androgenów oraz nadmiernym owłosieniem.
Dieta w insulinooporności pomaga ograniczyć ryzyko zachorowania na choroby cywilizacyjne, stabilizować stężenie glukozy i insuliny we krwi, ułatwia odchudzanie.
A co to jest ta insulinooporność ?
Postaram się Was nie zanudzić. Troszkę biochemii muszę Wam przemycić, ale naprawdę tyle ile to konieczne ;)
Trzeba zacząć od tego, że Insulina jest hormonem, który jest produkowany przez naszą trzustkę a dokładnie przez komórki β wysp trzustki. Cały ten proces następuję po spożyciu posiłku. Po prostu, kiedy jemy sobie nasz ulubiony posiłek, to insulina zaczyna działać, abyśmy nie mieli za wysokiego cukru. Ani za niski ani za wysoki cukier nie jest dla nas dobry.
Jeżeli mechanizm ten działa prawidłowo, pozyskiwana z jedzenia energia jest wykorzystywana od razu przez komórki i tkanki organizmu. Zdarza się, że komórki organizmu, w tym mięśnie, tkanka tłuszczowa oraz narządy, maja obniżoną wrażliwość na działanie insuliny, stan ten nazywamy insulinoopornością. Ja to trochę w dużym uproszczeniu nazywam ''komórka się obraziła i nie reaguję na insulinę''. Staje się na nią oporna.
Insulina jest to hormon, wytwarzany przez trzustkę, którego główną rolą jest rozprowadzanie glukozy (cukru) z krwi do komórek ciała. Na powierzchni komórek występują swoiste receptory dzięki którym insulina wpuszcza glukozę do ich wnętrza. W przypadku insulinooporności tak się nie dzieje. Istnieje kilka mechanizmów insulinooporności. Jednak najczęściej klucz (insulina) nie pasuje do zamka (receptor). W związku z czym glukoza nie wchodzi do komórek efektywnie.
Warto wspomnieć, że Insulina jest hormonem, który działa na cały organizm, jednak najważniejsza jest jej rola w przemianie (metabolizmie) węglowodanów (cukrów), tłuszczów i białek. Zwykle kojarzymy insulinę z cukrzykami, którzy sobie ją podają w postaci zastrzyku, aby mieć niższy cukier. A u osób z insulinnopornością tej insuliny nie brakuję. Jest jej zbyt dużo i mają coraz niższy poziom cukru we krwi.
Dlaczego ? Bo insulina obniża cukier, więc jeśli Twój cukier jest poniżej normy koniecznie zbadaj insulinę (Badanie test obciążenia insuliną, nie mylić z glukozą!)
Insulinooporność a odchudzanie
Pacjenci, którzy trafiają do mnie, najczęściej skarżą się na problem z redukcją masy ciała. Odchudzanie przy insulinoporność jest możliwe, trwa znacznie dłużej, ale jest możliwe. Najważniejsze to ustabilizować poziom insuliny. I nie przez diety keto czy inne tam diety owocowo-warzywne. To nie jest zdrowe. Modne diety nie są zdrowe. Dadzą ci efekt na krótko, a potem będziesz szukać dietetyka, aby ułożył ci dietę pod nerki, bo modne diety potrafią naprawdę wyniszczyć organizm. Ok, Twoje odchudzanie przy insulinoopornośći będzie wolniejsze, bo komórka nie reaguję na działanie hormonu insuliny prawidłowo, ale możesz poprzez aktywność i o dietę o niskim ładunku glikemicznym, czyli poprzez odpowiednie połączenia posiłków uzyskać swój cel.